computerproblemen, Au en blikje Chinezen

Wat is het lastig als er van alles mis is met je computer en met de foto’s en ook geen internet hebt als je hier bent. Had een heel verslag geschreven maar krijg na het opslaan alleen maar yyyyy ook het opslaan ging mis, tot 3x aan toe, dus nu sla ik het op via usb. En m’n foto’s openen ook niet goed, en wel via usb maar duurde even voor ik daar achter kwam. Daarnaast heb ik de hele week geen internet gehad op m’n laptop. De rest had het wel en op m’n mobiel had ik het ook. Maar lesvoorbereidingen/ideeën enzo heb ik veel met een link naar internet staan, en veel dingen zijn handiger op de laptop ipv mobiel zoals hotels zoeken en bankzaken. Maar goed. Zeer plotseling had ik weer internet maar de rest blijft een probleem.

Dus dit is van 2 weken geleden. Toen heb ik oa scooterles gehad van Aad. (van het Nederlandse echtpaar dat hier woont, en ik via facebook ken) Heel uitgebreid, met bochtjes maken, 8-tjes, hellingproef en helling keren, etcetc. Het rijden ging goed, Ook de snelheid. We namen namelijk ook de wat drukkere wegen maar nog niet in de stad waar je regelmatig dicht op elkaar langzaam moet rijden en vaak stoppen. Dat lijkt me nog wel moeilijk. Er zijn hier geen echte regels, althans….ze houden zich er niet aan. Stoplichten zijn er soms wel, vaak niet. Je houdt rekening met degene die voor je zit. (die achter zit moet dus rekening houden met wat jij doet) Niet echt veel achterom kijken is het advies want voor gebeurd er te veel, maar vaak ook slecht wegdek. Daarnaast zijn de scooters zwaarder dan in Nederland en gaan ze veel sneller (hier: 110cc in Ned 49,9 cc) en er zijn motor-scooters (150cc) maar ziet er uit als een flinke scooter. Best verraderlijk. Ik heb besloten geen scooter te huren voor langere tijd maar gewoon indien nodig omdat ik door de weeks gewoonweg geen tijd heb om weg te gaan. De dagen vliegen voorbij. Lesvoorbereidingen, materialen kopen, kopiëren, en vooral het vaak drinkwater halen= dus veel lopen. In de weekends gebruik ik de bemo om naar Ubud te gaan of Gianyar (voor de lokale mensen en mensen zoals ik dus)

Er is een grote groep Chinezen gekomen. Wel iets van 10 en een jong chinees stel los van de groep. En ze zijn wat je noemt….luidruchtig, (ook laat op de avond in de compound), smakken bij het eten, hebben kleding die te kort is enzo en pikken zomaar je klaslokaal in. Okay, ze hadden 1 leuk spel maar voor de rest….grr… Ze blijven een week en daarna komt er een andere groep. Het Chinese stel is heel anders gelukkig, zij blijven 2 weken. Ook een meisje uit Alaska (2 weken) een meisje uit Australië (1 week).

In de klas ben ik begonnen met de schaaltjes van krantenpapier maken. 2 a 3 vonden het heel moeilijk maar bij de rest ging het hartstikke goed. Het verven en aflakken vergt wel wat tijd. Ik heb besloten alleen de buitenkant te laten verven want we hebben nog maar een klein beetje verf en tot nu toe niet kunnen vinden. Maar het leuke is wel weer dat je dan aan de binnenkant kan zien dat het van krantenpapier is.

O ja, de kinderen noemen me gewoon Ingrid maar geven een hand aan het einde van de klas waarbij ze : “Thank you for class”, zeggen.

Vorig weekend ben ik op sightseeing-tour geweest met Aad&Jaqueline en hun gast Herman. Ik achterop de motor/scooter bij Jacqueline. We zijn naar de vlindertuin Taman Wisata in Tabanan geweest. Erg mooi daar en je kreeg ook een reuze kever op je hand, levende bladeren op je en joekels van vlinders op je gezet. Was wel bijzonder.

Ook gingen we naar de beroemste en mooiste rijstvelden van Bali, Jatiwulih. Ik was er al 2x eerder geweest maar dit blijft altijd mooi.
De rijstvelden worden wereldwijd gewaardeerd en ze zijn toegevoegd op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Het ligt langs een 18 km lange kronkelende weg en het is tevens de enige plek ter wereld waar drie rijstoogsten per jaar plaatsvinden

We namen deze dag ook heel veel zijweggetjes. Soms in zeer slechte staat. De mensen die in Bali langs de weg wonen moeten verbeteringen aan de weg namelijk zelf betalen. Dit geld ook voor de weggetjes in de dorpen zelf. Het scooter-rijden is zoveel leuker dan met de auto omdat je door die kleine weggetjes dingen ziet die je met de auto niet kan zien. De enigste toeristen die ik deze dag zag was in een restaurant en in de vlindertuin. We hebben deze dag 123 km gereden.

Tenslotte….na de hevige verkoudheid in het begin en de buikloop van vorige week had ik nu kiespijn en wel dusdanig dat ik een wortelkanaalbehandeling moest. De tandarts boorde eerst een gaatje onder aan m’n kies vlak bij m’n tandvlees zodat het pus v.d. ontsteking er uit kan. In dat gaatje wat ze open liet dus, moest ik een paar dagen lang telkens kleine wattenbolletjes doen. Ook kreeg ik antibiotica mee en pijnstillers. Donderdag kreeg ik de wortelkanaalbehandeling zelf. Ze heeft geen afzuigapparatuur en doet alles zelf, en alles gaat met de hand. Gevolg is dat het rustiger gaat en ik helemaal geen verdoving nodig had. Er zit nu een noodvulling en donderdag moet ik weer terug om het definitief dicht te laten maken. Alles bij elkaar kost het me ongeveer € 100,-

O ja, hieronder zie je ook foto’s genomen op de markt in Gianyar. Het is een grotere stad maar geen toerist te bekennen en zelfs in een moderne telefoonzaak sprak er niemand Engels. Ik hou van dit soort plaatsen.